sábado, 18 de março de 2017

La tagon de la patrinoj



Mi memoras pri la poeziaĵo kies enhavo asertis, ke esti patrino signifas ŝiri fibron post fibro el la koro, kaj kiel forta aspektis tiu enhavo! Ĝi lokis la ino-patrinon en pozicio supera al kio ajn, kapablan suferi la plej terurajn aferojn por siaj filoj, kapablan nuligi sin. Ŝajnis ke tiuj povraj inoj kies emo ne sindirektis al sankta patriniĝo ne indis esti benataj de la naturo!

Kiom da ili tiam, nur celante ne esti signitaj de tiu malbeno, fariĝis tre malbonkvalitaj patrinoj pro malemo al tiu vivorolo. Kiom da inoj, estante ne kapablaj koncipi, frustre vivis dum sia tuta vivotempo kvazaŭ al tiuj mankis io nemalhavebla! Se oni havas kompaton al si mem kaj kapablas akcepti la filojn de sia animo – oni kapablas akuŝi per kuirarto, per beletra agado, per aranĝado de plantoj – ĉu tio ne estas ja inda maniero patriniĝi? Ĉu batale zorgi por la sopiroj de la animo ne estas patrineca maniero zorgi sin? Kaj ĉu al viroj ne indas fariĝi patrinecaj, sindonemaj, kapablaj diri la plej dolĉajn vortojn, tiajn kiuj superas la korpajn sensojn? Ha, viroj kapablaj ardigi la haŭton kaj pligrandigi la spiriton! Ha, viroj ne timantaj la inecon troveblan ene de si mem! Ha, ineco kun sia grandiozeco, kun sia kapablo sindoni kaj kuraci, trovebla kaj en viroj kaj en virinoj! Ha, ineco sen vundigaj ungoj, sen regcela disputo, sen timo ĝisfunde sindoni!

En majo, monato de fianĉinoj, monato de patrinoj (*), estas ineca odoro en la aero. Nu, kantu ni ne nur patrinojn kaj fianĉinojn. Kantu ni ĉiun homan estaĵon kun ties zorgoj al la vegetaĵoj, al la floroj, al la naturo. Kantu ni virojn kaj virinojn strebantajn al sana ineco. Kantu ni patrinecon kun ties kapablo sindoni. Kantu ni la Grandajn Diinojn, gardantoj de la profundaj akvoj. Kantu ni geedzecon, tiun neceson de viroj kaj virinoj partneriĝi, eĉ se en tiuj nuntempoj alivizaĝaj. Viroj kaj virinoj strebantaj unuecon, eblecon de plibona mondo.

Kie ni ĉiuj povu esti patrinoj de ni mem kaj de niaj similuloj.

Mesaĝo de Mariza Helena el la sekcio “De la Eldonantoj” de gazeto “Peregrino” (Pilgrimanto) por la maja numero estas laŭtakse de APERP ege diskoninda, ege leginda. APERP decidis traduki ĝin Esperanten por ĝia meritita disvastiĝo en Esperantion. Mima pretigis la tradukon nome de APERP (Asocio Por Esperanto de Ribeirão Preto). Reviziis ĝin James Rezende Píton. (Majo 2004)

(*) En Brazilo maje duadimanĉe oni festas la tagon de la patrinoj; ĉimonate ankaŭ more en Brazilo oni plej planas geedziĝajn festojn.

Skribita de Mariza Helena Ribeiro Facci Ruiz

Nenhum comentário:

Postar um comentário