Prelego de
ing. Kees Ruig (NL) dum la INA-konferenco en Herzberg, somero 2011.
Tony Cicoria
telefonis en telefonbudo en usona ferivilaĝo, kiam ĝi estis trafita de
fulmolanco. Li restis kvazaŭ morta. La koro haltis, li spertis elkorpiĝon. Sed
oni sukcesis reanimigi lin. Li suferis fortan kapdoloron kaj memorperdiĝon, sed
feliĉe tiuj fenomenoj baldaŭ malaperis. Tamen unu fenomeno ne malaperis: antaŭe
li tute ne estis muzikema, eĉ ne ŝatis muzikon. Nun li subite ekŝatis muzikon,
estiĝis muzikema, eklernis pianoludi, eĉ ekimprovizis muzikon (el: Musicofilia,
de Oliver Sacks, neŭrologo/muzikisto).
Eble vi konas la
nomon de Rosemary Browne (GB) el la 60-aj jaroj: ŝi entrance notis komponaĵojn
de famaj mortintaj komponistoj. Ŝi mem ne povis bone ludi la pianon. Same
Sudamerikano povis entrance pentri kiel Rembrandt, Van Gogh k.a. Same iuj kuracistoj
povis sukcese operacii entrance laŭ ne konata nun metodo.
De kie venas
tiuj kapabloj?
Masaro Emoto (J)
verkis libron Mizu wa kotae wo shiteiru (la kaŝitaj mesaĝoj de akvo -
2001) pri la influo de muziko, pensoj, emocioj kaj medio sur la formigon de
akvokristaloj, do sur la kvalito kaj ecoj de akvo. Fotoj de tiuj kristaloj
klare pruvas tiujn efikojn. Kaj certe vi aŭdis pri “ŝargita” akvo.
Estas
nerefuteble, ke akvo akceptas informojn de ekstere kaj transdonas ilin, do akvo
havas memoron.
80% de la mondo
konsistas el akvo, 70% de la homo konsistas el akvo, do la informkapablo de
akvo estas tre valora por la homo. Akvo estas gravega perilo por transdonado
kaj retenado de informoj! Ekz. La efiko de la homeopatio baziĝas sur tiu
principo (similia similibus curentur, Hahneman, 1796). Pro la ebleco de
fotografado de akvokristaloj ni sufiĉe facile povas pruvi tiun karakterecon,
sed ankaŭ alia materio havas tiun econ, ekz. mineraloj kaj aero. Mineralterapio
estas konata kaj same la joga spirtekniko (prano). Informtransdonado eĉ okazas
sen perilo; pensu pri sendrata komunikado.
Homaj ĉeloj same
kaptas, retenas kaj transdonas informojn. La pruvo? La ĉeloj en nia korpo havas
relative mallongan vivon. Daŭre ili estas anstataŭigataj de novaj ĉeloj. Multaj
ĉeloj mortas post 2 semajnoj kaj estas anstataŭigitaj. Ĉiun sekundon 500.000
ĉeloj estas detruataj kaj refarataj! Post unu jaro ni konsistas 97% el novaj
ĉeloj.Tamen maljunulo bone povas memori okazintaĵoj el sia junaĝo. Kaj la koro
ne forgesas batadi. Kiomfoje la ĉirilataj ĉeloj renoviĝis?
Do ĉeloj estas
influeblaj per informoj. Se ili ricevadas malbonajn informojn, tio povas domaĝi
la sanon. Ekz., per tumorigo. Sed per naturkuraco ni same povas provizi la
ĉelojn per bonaj, utilaj informoj. Resonterapio, rejkio, magnetismo kaj
ĉakrotraktado estas kelkaj ekzemploj. Telepatio kaj hipnoterapio estas
ekzemploj de senpera informado.
Bela ekzemplo el
la fino de la antaŭa jarcento estas jena: En japana zoo bonoboj vidis ke homo
lavis manĝaĵojn. Ili imitis tion kaj malkovris ke lavitaj terpomoj estis pli
bongustaj ol tiuj nelavitaj kun sablo. De tiu tempo ili lavis la terpomojn
antaŭ ol manĝi ilin. Sed post
3 monatoj subite sovaĝaj bonoboj en Afriko nenial eklavis siajn terpomojn!
Tamen la
informtransporto kaj memorado sur ĉelnivelo ne klarigas ĉion. Arie Bos (NL),
kuracisto kaj docento de la Universitato de Amsterdamo, konstatas en sia libro
Kiel la Materio ricevis la Spiriton (2008), ke la nombro da cerboĉeloj ne
sufiĉas por memori tiom kiom ni memoras. Feliĉe ni ne dependas nur de la
encerbaj memorĉeloj. Kiel mi jam antaŭe menciis, ĉiuj ĉeloj en nia korpo
posedas memorkapablon. Muzikistoj ekzemple ofte parolas pri la fingromemoro.
Sed tio ne sufiĉas. La konata kvantumfizikisto Schroedinger (D) diras en sia
libro Kio estas la Vivo (1944) i.a. “La truko per kiu ordigita (vivanta)
organismo sin vivtenas, estas per absorbo de ordigo el sia ĉirkaŭaĵo.
Bos klarigas ke Schroedinger ĉi tie ne celas absorbon de molekuloj kaj
kalorioj, sed pri kvalitativa kompreno, nome ordiga informado. Ĝi estas nenio
alia ol revortigo de la principo de la kvantumteorio. Kian principon li celus?
Ĉu kvantumoj? Laŭ Bos ne. Ne temas pri kvanteca energio, sed pri kvalito.
Schroedinger diras en sia libro: “Vivantaj molekuloj kondutas sin ordige simile
kiel partikloj en forte magnetisma kampo”. Li ja ankoraŭ aldonas, ke laŭ li la
genoj en la ĥromosomoj kvazaŭ kristaliĝas. Li diris tion antaŭ la malkovro de
la duobla heliksstrukturo de la DNA. Okulfrapa estas la simileco inter lia
supozo kaj la konstatoj de Emoto! Laŭ Schroedinger la ordigo estas la
cianokopio (“blueprint”) kiu daŭre denove estas plenigita kaj refarita. La tiam
ekzistanta scivakuo estas nun plenigita de la hungara sciencisto, filozofo kaj
muzikisto Ervin Lazlo en lia libro Kosma Kompreno (Cosmic Vision, 2004).
En ĝi li demonstras la ekziston de spirita kampo, la t.n. 0-energia kampo,
PSI-kampo aŭ Akaŝa Arĥivo. En ĝi ĉio estas konservita. Ni povas preni informojn
el tiu arĥivo kaj ni povas aldoni informojn en ĝin. Fakte ni ne ‘povas’ sed
simple ‘faras’ vole-nevole. La Akaŝa Arĥivo estas la ekvivalento de la kosma
konscio, la kosma animo aŭ kolektiva konscio.
Same kiel la
memoro ankaŭ nia persona konscio ne situas nur en la cerbo, sed ĝi traprenetras
nian tutan korpon, ĉiujn niajn ĉelojn. Komparu ĝin kun radiado: energifrekvenco
kiu resonadas en nia korpo kvazaŭ nia kantado en banĉambro. Aŭ kiel la
nederlanda reformita pastoro kaj aŭtoro Kuitert titoligis unu el siaj verkoj
pri tiu temo: La homo dum iu tempo loko por dio. Tiel la homo, aŭ
prefere tiel ĉio, estas en kontakto kun la Akaŝa arĥivo. Ni povas uzi, fakte
uzadas, tiun 0-energion dum nia tuta vivo. Ĉiuj niaj ĉeloj estas saturitaj de
konscio kaj reagas al tio. Tiu konscio estas nur parto de la kosma konscio,
kvazaŭ “pakaĵeto” de la universa konscio (= infofluo, prano, nirvano, chi, dio,
prafonto, ...). Etimologie konscio signifas plenscia estado (Germane:
Bewusst-sein, Nederlande: bewust-zijn).
Nia fiziko
reagas je certaj frekvencoj, ne ĉiuj. Vi komparu tiun resonadon al la funkcio
de radio-aparato. Per ĝi ni povas ricevi diversajn staciojn sed ne ĉiujn; tio
dependas de la tipo de radio. Tamen ĉiuj stacio-frekvencoj svarmas tra la
etero. Tiu nia persona pakaĵeto estas nia animo (= dumtempa loko por
dio). Per nia vivpenado ni povas ŝanĝi la amplekson kaj konsiston de tiu
pakaĵeto, do la animo travivas kreskadon dum nia vivo. Ni povas konsideri tiun
“personan” animon nia vera Mi. La hinda jogomajstro Ramana Maharishi iam
esprimis sin tiel: La vera Mi estas tio kio troviĝas malantaŭ la penso “mi”. Tiel
ni kontribuas al la kosma konscio (la Akaŝa arĥivo) kaj tiu kontribuo estas la
celo de nia vivo! Kiam ni mortas, nia fiziko ne plu povas ricevi kaj
manipuli tiun energion, tio signifas ke la animo “forlasas” la korpon kiu do
kadavriĝas.
Mi povas bildigi
la fenomenen per simpla komparo. Imagu akvarion plena de akvo. En la akvario
troviĝas pluraj vazoj de diversaj formoj kaj grandecoj. Ĉar ili estas en la
akvo, la vazoj estas plenaj de akvo. La akvo en la vazo havas la formon de la
vazo. Tion oni facile povas konstati kiam oni levas la plenan vazon el la
akvario. Do la formo kaj kvanto de tiu akvo diferencas po vazo. Tamen ĉie estas
la sama akvo. Se vazo rompiĝas, la akvo en ĝi ne plu havas la formon de tiu
eksvazo sed tamen libere restas en la akvario. La vazo estas nia fiziko kaj la
akvo en ĝi nia animo. La rompiĝinta vazo estas nia mortinta korpo. Se ni nun
metas en la akvarion vazon de precize la sama formo kaj grandeco de la
rompiĝinta vazo, tiam la akvo en tiu vazo havos la saman formon kaj kvanton
kiel la akvo antaŭe en la rompiĝinta vazo. Alivorte: ĝi havas egalan animon. Tion oni nomas kutime reenkarniĝo.
La interagado
inter (la ĉelaro de) nia korpo kaj la animo estas niaj menso kaj spirito. Inter
menso kaj spirito estas nur niveldiferenco. Kompreneble en tiu interagado nia
cerbo ludas gravan rolon.
Ĉar ni ĉiuj (kaj
ankaŭ la aliaj kreitaĵoj) estas en la sama “akvo”, ne estas malfacile kompreni
ke ni povas influi unu la alian. Kaj ankaŭ kompreneblas nun, ke fizika ŝanĝiĝo
(pro akcidento aŭ malsano) povas rezulti en psiĥan kaj mensan ŝanĝiĝon, do en
animŝanĝiĝon. Tio okazis al Tony Cicoria el la komenco de mia prelego. Kaj ĉar
la kosma energio (la animaro) libere trafluas nin, ni per disa atento, meditado
aŭ aliaj teĥnikoj povas kapti specialajn ecojn, aŭ alidirite ni povas pruntepreni
el la Akaŝa arĥivo. Altrudas sin la ideo de personaj (sklavaj) komputiloj,
ligitaj al unu universala mastro-komputilo. Kaj nun vi komprenos kial la Hindoj
(jam antaŭ pli ol 5000 jaroj) nomis tiun energikampon arĥivo. Tion
Rosemary el la komenco de mia prelego spertis kaj multegaj aliaj homoj. Ni do
iel havas akceson al tiu eterna infofluo. Teĥnikoj kiel meditado, jogo, tajĉio,
mantrokantado, trancdancado, aŭtogena trejnado ktp., povas helpi nin malfermiĝi
al tiu universa energio/arĥivo/konscio/plenscia estado.
Manko de
infofluado povas okazi pro blokadoj. Komparu tion al la barita akvofluado tra
kalkhava duŝo. Grava barilo estas nia cerbo, nia racio! La daŭra
pensfluado vere povas fariĝi obstaklo. La homaro nuntempe tro raciiĝis.
Krishnamurti daŭre avertis nin pri tio. Li nomis tion la kondiĉiĝo de nia menso
(menstrudado). Li do konsilis senkondiĉiĝi. “Malpleniĝu la menson”. Tiam povas
okazi kion engermane oni nomas la “Aha-erlebnis” (Ah-sperto). Tre simple: en
malplena kapo estas loko por io nova. Intuicio, inspiraĵo kaj klarvido estas
bonaj ekzemploj. Inventoj ofte estas produkto de kunlaboro inter animo (per la
menso) kaj cerbo.
Revenante al la
blokado de energio: tio povas rezulti en malsaniĝon. La esenco de naturkuracado
estas la forigo de tiuj blokadoj, aŭ preferdirite la instigo de la korpo mem
forigi la blokaĵojn kaj mem sin kuraci.
Akupunkturo,
ŝiatso, ĉakraterapio, rejkio, homeopatio, herboterapio, hipnoterapio,
ŝamanismo, resonterapio ktp., ktp., estas kelkaj ekzemploj. Ili helpas forigi
la kalkon el la duŝo.
Ne estas
malfacile konkludi, ke tro da materialismo, individuismo, egoismo kaj
egocentrismo fermas la pordon al libera infofluo kaj senkondiĉiĝo. Ili estas la
ekstremaj konsekvencoj de nia dualisma vivo, la vivo en tridimensia mondo kie
regas konkurencado, vetludado kaj konflikto, la mondo de la kontraŭoj. La
antikvaj Ĉinoj jam sciis, ke tiel ne estu. Anstataŭ la dualismon ili apogas la
filozofion de la kompletigaj maloj, la jango kaj la jino kiuj kune kompletigas
la tajĝion (= la granda spirado = prano ktp.). Tiel ili jam antaŭ jarmiloj
ligis nian relativan (3-dimensian) mondon al la absoluta (1-dimensia) universo.
Kaj tiel ili, same kiel la
pra-hindoj sukcesis ligi sian personan konscion al la kosma konscio. Ĉu
vi scias, ke en antikva Ĉinio la kuracisto estis pagita nur kiam la paciento
(pli bone: kliento) estas sana? Tuj kiam li malsaniĝis, la pagado haltis!
Malriĉaj Hindoj ofte ŝajnas apatiaj: “la dioj tiel decidis”. Tio estas
firestaĵo de la antikva vivkoncepto ke estado estas pli grava ol havado. Oni
loĝis en la nuno. Estinteco kaj estonteco estas fenomenoj de la relativa mondo
kie tempo rolas. Estanteco apartenas al la absoluta mondo kie ne ekzistis
tempo. Eckhart Tolle diras en sia libro “La potenco de la NUN”: Kompleta Atento
= Kompleta Akcepto = Sindonado. Tio estas proceso de malligiĝo, de estado. Jen
kion Krishnamurti nomas senkondiĉiĝo, kaj Lau-Dze Wej-wu-wej (fari
sen fari).
Sufiĉas la
teoriumado. Ni restu praktikaj. Tio ja estas la avantaĝo de nia tempo.
Guruoj kiel
Krishnamurti, Tolle k.a. emas troigi, unuflankenigi aferojn. Ni bezonas ambaŭ
preocesojn: materia kaj spirita disvolviĝo. Evoluo al balanca homo
sapiens (konscia homo).
LA vivo
apartenas la la Absoluta Universo = eterna = plenkonscia estado.
Kaj NIA vivo? Ĝi
estas vere dumtempa loko por dio.
Ju pli bone ni konscias
pri tio, des malpli ni bezonas kuracon. Kaj kiam ni tamen bezonas kuracon
(nenio ja estas perfekta), tiam invitu konscian kuraciston. Ĉar lia kuraco aplikas
la vivesencon.
Ne forgesante
nian devenon kaj nian destinon, ni ankaŭ povos juste trakti temojn kiel
aborton, eŭtanazion, suicidon kaj aliajn etikajn aferojn.
Samtempe ni
konsciu ke la universo ne estas perfekta, simple ĉar perfekteco ne ekzistas:
nenie, neniam kaj neniel. La vorto perfekta fakte signifas nur finfarita.
Tamen ni fieru pri la universo kaj ni mem. Ĉar fine la Akaŝa Arĥivo sen nia
3-dimensia universo estas sensenca. Tiu eterna konscia estado, tiu pra-energio
ja ne povas sin manifestacii sen NI!
Resume:
Mi montris la
senfenomenan, senmaterian, absolutan (1-dimensian) universon vid’alvide nian
fenomenan, krudmaterian, relativan, 3-dimensian mondon kaj interagadendon de
ambaŭ.
Kondiĉiĝo
raciigas. Tiam evoluo estas nur eksterpolado de la pasinteco.
Senkondiĉiĝo
signifas disa atento sen antaŭjuĝoj kaj kun pli da klarvido. Tiam la Akaŝa
arĥivo rolas en la evoluo.
Mi konsilas ke
ni strebu al sinergio de ambaŭ. Uzu la teĥnikojn kaj metodojn por tio. Sed
restu via propra guruo kaj ne blinde sekvadu aliulon. Aŭ kiel la hinda guruo
Sudhai Baba diris: Via animo estas via guruo.
Intence mi ne
parolis pri la ebleco de fajnmateria mondo, iu sfero inter nia ĉiutaga vivo kaj
la plenscia estado, ĉar tiam la prelego trolongiĝus. Nur averto: estu singarda
pri fabeloj el tiu intera mondo.
La menso kaj
racio bezonas vortojn por esprimi sin. Mi pledis ne tro raciiĝi. Sed dum pli ol
horo mi ŝutis nur vortojn sur vin. Mi pardonpetas. Mi parolis pri atento. Mi
dankas pro via atento.
Skribita
de Kees Ruig
Nenhum comentário:
Postar um comentário