Händl unua uzis
la Dresdenan Amenon en de li komponaĵo. Tiu Ameno estas sinsekvo de 5 tonoj
(do-re-mi-fa-sol). Li uzis ĝin en B#. Ankaŭ Wagner uzis ĝin, nome post iom
sovaĝa parto, kiu esprimas la ĥaoson, por esprimi ekantan ordigon. Ankaŭ Mozart
uzis ĝin. Li opiniis, ke oni ĝuu muzikon en tri manieroj: emocie, spirite kaj
intelekte/senteme. Tiu lasta maniero estu farita per la 5 sensoj. Mozart estis
framasonisto kaj li opiniis, ke la framasona stelsimbolo, la pentagono aŭ la
kvinpintstelo reprezentas la 5 sensojn. Tiel li ligas la 5 tonojn de la
Dresdena Ameno al la 5 pintoj de la stelo.
Eksciinte tion
per televida programo, mi tuj pensis pri la Esperanto-stelo. Kaj, cerbumante
pri tio, mi subite konsciis, ke la Dresdena Ameno aperas ankaŭ en nia himno La
Espero! Nome en la enkonduko (kaj do same en la postludaĵo). Kaj krome, ke ĝi
(almenaŭ en la antikva (origina?)) kompono kiun mi posedas, estas skribita en
B#. Do ĉu ni povas konkludi, ke Esperanto tiklas la 5 sensojn kaj per tiuj la
intelekton, alportante ordigon? Amen.
Skribita
de Kees Ruig
Nenhum comentário:
Postar um comentário